MBP

Rok 1940, Cieśnina Gibraltarska. Podczas szalejącej burzy hiszpański okręt ratuje grupkę niemieckich rozbitków. Kiedy sztorm cichnie, jeden z ocalonych w podzięce wręcza dowódcy okrętu, kapitanowi Gonzálezowi, dziwny order ze szczerego złota ozdobiony diamentem. Dopiero po wielu latach wyjdzie na jaw prawdziwa, niezwykła historia orderu, której początek sięga 1919 roku i wiąże się z losami młodego monachijczyka Paula Reinera. W nietypowych okolicznościach dowiaduje się on od kuzyna, że jego ojciec został zamordowany. Odtąd Paul obsesyjnie będzie poszukiwał odpowiedzi na pytania, kto dopuścił się zbrodni. Ważniejsza jednak okaże się odpowiedź, dlaczego ojciec msiał zginąć...

Jean Daragane, pisarz samotnie mieszkający w Paryżu, otrzymuje tajemniczy telefon. Z mężczyzną kontaktuje się niejaki Ottolini, który twierdzi, że znalazł jego notes z adresami zgubiony jakiś czas wcześniej. Kiedy wreszcie się spotykają, Ottolini zachowuje się jak szantażysta, a do kawiarni przychodzi z intrygującą kobietą. To, kim jest jego towarzyszka - ofiarą czy wspólniczką - pozostaje największą zagadką.

Proza, która zadaje pytania, nie udzielając odpowiedzi; drąży wspomnienia, igrając z pamięcią. W specyficznym dla autora świecie czas i przestrzeń jakby się kurczą, a przeszłość i teraźniejszość przeplatają się wzajemnie, pozostawiając czytelnikowi do odkrycia wiele interesujących aluzji.

Ale kiedy myśli się o pisarstwie Modiano, pierwsze określenie, jakie przychodzi do głowy, brzmi «gustowne». Potem pojawiają się kolejne: niepokojące, stylowe, nostalgiczne. U Modiana, jak w dobrym kryminale, zawsze jest jakaś ukryta opowieść, jakaś mętna, wstydliwa, może zbrodnicza historia. I nigdy tej tajemnicy nie poznajemy do końca.
[Piotr Kofta, Uroda Życia]

Modiano to pisarz wirtuoz, ale jego proza jest wyciszona - nie słychać w niej krzyku, ale zaledwie szept. Jest to jednak szept przykuwający uwagę i zmuszający do skupienia.
[Newsweek Polska]

Mój ojciec zabił tylu ludzi, łącznie z moimi wujkami i ciociami. Nigdy mu tego nie wybaczę. Zniszczył mi życie. Gdziekolwiek się znajdę, zawsze będę jego więźniem politycznym.Swietłana Alliłujewa Przekleństwo Swietłany to intymny portret Swie tłany Alliłujewej, córki Józefa Stalina. Autorka śledzi jej losy od dzieciństwa naznaczonego śmiercią matki, skomplikowanymi relacjami z apodyktycznym ojcem, poprzez dramatyczny okres II wojny światowej, nieudane małżeństwa, aż do decyzji o poszukiwaniu azylu i ucieczki do Stanów Zjednoczonych w 1967 roku. Opowiadając o Swietłanie, Beata de Robien kreśli również panoramę historyczną komunistycznej Rosji tamtych lat, pisze o Józefie Stalinie i jego najbliższym otoczeniu. Historia Swietłany stawia przed czytelnikiem szereg pytań: czy możliwe jest normalne życie z piętnem ojca będącego jednym z największych zbrodniarzy w dziejach ludzkości? Czy można wyzbyć się poczucia winy za zbrodnie ojca? Jak mierzyć sięz demonami przeszłości?